جدوار گیاهی است پایا، علفی از خانواده Zingiberaceae ، دارای ساقه زیر زمینی، برگ های ساقه هوائی بزرگ، بدون کرک، نوکتیز، غلاف دار، گل قرمز یا زرد و مجتمع به صورت سنبله، سطح خارجی ریزوم زرد روشن و بر روی گیاه جدوار خطوط مارپیچی و اثر قطع ریشه ها مشاهده می شود. بوی جدوار ضعیفتر از زردچوبه، مانند بوی زنجبیل و طعم جدوار تلخ و معطر می باشد.
موارد مصرف در طب سنتی
داروئی است هندی که به قسط شباهت دارد پادزهر سموم و گرم و خشک است. تریاق کلیه سموم از افعی تا آکونیت و غیره می باشد و جانشین آن در پادزهرها سه برابر وزن آن زرنباد است (ابن سینا)
مخلوط آن با سرکه یا گلاب مسکن دردهای ظاهری می باشد و در آماس های بلغمی، صفراوی و سوداوی نظیر ورم زیر بغل، کشاله ران، خیارک، خنازیر و زخمهای سخت و دیر علاج پذیر موثر می باشد.
خوردن حدود ۲۰/ ۱ گرم آن با گلاب و شراب در انسداد کبد، قرحه مثانه، دشواری زادن، صرع کودکان، ضعف نیروی جنسی و طپش قلب موثر و مالیدن آن در بواسیر سودمند می باشد. در فالج، لقوه، رعشه، استرخاء، استسقاء، یرقان و تب چهاریک سودمند است. چکاندن خیسانده آن در چشم ورم ملتحمه را درمان میکند و چنانچه قبل از زایمان به مدت ۷ روز هر روز حدود ۲/ ۱ گرم آن را با آب تا جریزی، شیره خار خسک و گلاب تناول نمایند وضع حمل را آسان و در ضعف بعد از زایمان و خونروی زیاد نفاس موثر می باشد.
جدوار به طور موضعی از بین برنده پیسی، لکه های سیاه صورت و آثار زخم می باشد و زخم ها را التیام می بخشد. مقدار خوراک آن در تب ربع حدود ۲۰/ ۱ گرم در خیز عمومی انساج تا حدود ۴/ ۲ گرم و در ضعف نیروی جنسی ۵/ ۲ گرم می باشد (عقیلی خراسانی)
از دیگر خواص آن
نیرو دهنده، محرک، ضد التهاب، ترمیم کننده زخم ها، ضد نفخ و خلط آور می باشد.
ریزوم گیاه محرک عمل هضم و به صورت چاشنی یا دمکرده آب دهان و شیره معدی را زیاد می کند.
ملاحظات مصرف
- در صورت احساس خشکی یا گرمی در بدن، دارو را با شیر یا آب میوه مصرف نمائید.
- با توجه به اثرات تقویتی و انرژی زایی این دارو ممکن است باعث بی خوابی شود لذا بهتر است با چند ساعت فاصله از خواب میل شود.
- درصورت مشاهده افزایش خون‌ریزی در دوران قاعدگی خانم‌ها و ادامه این عارضه، جهت ادامه مصرف با پزشک خود مشورت نمائید.
- در هنگام بارداری یا شیردهی در مصرف آن با پزشک مشورت شود.
اولین نفر باشید که دیدگاهش را می نویسد !
دیدگاه شما برای ما مهم است.