سیّدبنطاوُس در مُهَجُالدَّعَوات روایتى از حضرت سلمان نقل فرموده که در آخرش مذکور است چیزى که حاصلش این است؛ حضرت فاطمه(علیها السلام)آموخت به من کلامى که از حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) آموخته بود و در وقت صبح و شام آن را می‌خواند و فرمود اگر می‌خواهى در دنیا هرگز، تو را تب نگیرد مداومت کن بر آن و آن دعا این است:
بِسْمِ اللَّهِ النُّورِ، بِسْمِ اللَّهِ نُورِ النُّورِ، بِسْمِ اللَّهِ نُورٌ عَلى نُورٍ،
بِسْمِ اللَّهِ الَّذى هُوَ مُدَبِّرُ الْاُمُورِ، بِسْمِ اللَّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَ ْالنُّورِ،
اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ،
وَ اَنْزَلَ النُّورَ عَلىَ الطُّورِ، فى کِتابٍ مَسْطُورٍ، فى رَقٍّ مَنْشُورٍ، بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ، عَلى نَبِىٍّ مَحْبُورٍ،
اَلْحَمْدُ للَّهِِ الَّذى هُوَ بِالْعِزِّ مَذْکُورٌ، وَبِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ، وَعَلَى السَّرَّآءِ وَالضَّرَّآءِ مَشْکُورٌ،
وَصَلَّی اللَّهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرینَ.
به نام خدا، نور (عالم)، به نام خدا، نور نور (جهان هستى)، به نام خدا که نورى است فوق نور،
به نام خدایىِ که تدبیرکننده کارهاست، به نام خدایى که نور (عالم) را از نور (خود) آفرید،
ستایش خاص خدایى است که آفرید نور را از نور،
و نازل فرمود نور را بر کوه طور، در میان نامه نوشته شده¬ای، و ورقهاى گشوده، به اندازه معین بر پیامبرى دانشمند،
ستایش خاص خدایى است که او به عزت و شوکت یاد شده، و به فخر مشهور است، و در هر حال در خوشى و ناخوشى سپاسگزارى شده،
و درود خدا بر آقاى ما محمد و آل پاکیزهاش باد.
حضرت سلمان گفت چون از حضرت فاطمه(علیها السلام) آموختم آنرا، به خدا قسم به بیشتر از هزار نفر از اهل مکّه و مدینه که مبتلا به تب بودند آموختم، پس همه شفا یافتند به اذن خداى تعالى.
اولین نفر باشید که دیدگاهش را می نویسد !
دیدگاه شما برای ما مهم است.